(Gepubliceerd in Filosofie Magazine).
Van oudsher is ondernemen in de ogen van veel filosofen een zelfzuchtige bezigheid. In hun ogen wordt een ondernemer gedreven door hebzucht en opportunisme. Nog altijd is het beeld van ondernemingen als kille geldmachines wijdverspreid. Een karikatuur, die steeds minder met de werkelijkheid van doen heeft. Zelfs zogeheten Angelsaksische ondernemingen voldoen niet meer aan dit beeld.
“Mensen worden egoïstisch en materialistisch”, citeert Filosofie Magazine van juni 2001 het boek ‘The Invidualized Society’ van de Pools-Engelse socioloog Zygmunt Bauman. Volgens hem is egoïsme en materialisme de enige ‘rationele reactie’ op de toenemende macht van ‘het kapitaal’, ‘de globalisering’ en de ‘markt’ die het voor het zeggen heeft. En wie met geld zaait, oogst een samenleving met calculerende burgers: naarmate de ondernemingen succesvoller zijn, hoe verder de ‘economische normen en waarden’ om zich heen grijpen.
Het beeld van de ondernemer als egoïst, gedreven door eigenbelang en geldelijk gewin, gaat zeker terug tot het begin van de Industriële Revolutie. Het komt voor in de denkbeelden van de grondlegger van de klassieke economie, Adam Smith en duikt op in het werk van latere liberale economen annex filosofen zoals de utilitarist Jeremy Bentham en keert terug bij diverse schrijvers van recentere datum.
...
lees meer 
