Over een paar jaar (eerlijk gezegd denk ik niet dat het zo lang zal duren …) zal ik een app gebruiken om mij te begeleiden bij mijn dagelijkse consumentenbeslissingen. Deze app gaat mij begeleiden bij het kopen van het meest duurzame toiletpapier en het meest duurzame vlees in de supermarkt. Het is ook zeer waarschijnlijk dat deze app mij zal proberen te begeleiden of verleiden? bij het verminderen van mijn vleesconsumptie of in plaats daarvan een veganistisch dieet te starten. Dezelfde app zal mij ook helpen bij het kopen van de meest duurzame tas, die gemaakt kan zijn van leer of een ander alternatief materiaal.
De branche, het merk het bedrijf of de NGO dat deze gegevens kan verstrekken, kan uw en mijn dagelijkse consumptiegedrag beïnvloeden en sturen.
Is dit een droom, een nachtmerrie of een kans voor leer? Naar mijn mening kunnen het alle drie zijn, afhankelijk van onze stappen voorwaarts en afhankelijk van hoeveel waarde we aan wetenschappelijke gegevens, eerlijkheid en transparantie hechten.
Wat heeft dit allemaal te maken met de realiteit van vandaag?
Vandaag staan wij op een belangrijk kruispunt. Wij moeten meer meetbare gegevens verzamelen over de duurzaamheid van leer. Dit begint bij de link van de huid met de voedingsindustrie (onthoud dat de huid het bijproduct is van de voedingsindustrie). Als er geen commerciële prikkel is voor een boer om koeien te fokken voor hun huid, zou je kunnen stellen dat de huid een afvalmateriaal is en niets van de ecologische voetafdruk van de koe moet worden toegewezen.
Ik hoop dat de mondiale samenleving uiteindelijk zal beslissen om het zero-footprint-denken voor huiden te omarmen en zo te voorkomen dat de huid mogelijk op de vuilstort terechtkomt, wat vandaag helaas soms gebeurt. Tot het moment van zero-allocatie moeten we gebruik maken van de dataset die beschikbaar is gesteld door de Europese Unie in hun Product Environmental Footprint Category Rule voor leer.
Gelukkig zijn er al gespecialiseerde bedrijven en databases die door leerfabrikanten kunnen worden gebruikt om de ecologische voetafdruk van hun leer te berekenen. OEM’s en merken die veel leer gebruiken als basis materiaal kunnen hun steentje bijdragen om gegevens te verzamelen die wetenschappelijk inzicht kunnen geven dat het kopen van een leren tas, die jarenlang kan worden gebruikt, kan worden gerepareerd en uiteindelijk kan worden gerecycled, een betere score zal hebben in de consumentenapp dan bijvoorbeeld een veganistisch alternatief (waar veelal plastic in verwerkt is en in de praktijk vaak minder lang meegaat).
Een verenigde leerindustrie zal ervoor kunnen zorgen dat deze wetenschappelijke datasets worden gedeeld met de app-ontwikkelaars en de influencers zoals SAC/Higg om ervoor te zorgen dat merken en consumenten de juiste aankoopbeslissingen nemen ten gunste van een circulaire en verantwoordelijke samenleving.
Is dit een droom? Een nachtmerrie of een kans voor leer?
Het is aan u om te beslissen en ernaar te handelen.
Zelf ben ik er zeker van dat een consumenten app met de juiste gegevens een enorm voordeel kan zijn voor leer en daarmee voor onze samenleving.
Ik kijk er naar uit om dit te onderzoeken, te stimuleren, te faciliteren en om data gedreven aankoopbeslissingen een kans te maken voor leer als ondersteuning naar een duurzame samenleving.
Voor meer informatie over leer, verwijs ik u graag naar https://www.leathernaturally.org/
Egbert Dikkers, Global Director Sustainability Smit & Zoon