Uit recent onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving blijkt dat natuurherstel en duurzaam landbeheer wereldwijd de potentie heeft om bij te dragen aan verduurzaming op het gebied van voedsel en landbouw, water, biodiversiteit en klimaatverandering. De studie geeft prognoses over de omvang en risico’s van landdegradatie en beoordeelt de mogelijke effecten van landherstel in vergelijking met een toekomst zonder herstel. Wereldwijd kan naar schatting vijf miljard hectare land worden gerestaureerd door verschillende herstelmaatregelen, met als resultaat verbeteringen voor bodemkoolstof, water, landbouwproductie en mitigatie van klimaatverandering.
Om de huidige doelstellingen van landen ten aanzien van natuurherstel en duurzaam landbeheer uit te voeren, zijn gedurende tien jaar investeringen nodig die worden geschat op 0,04% tot 0,21% van het jaarlijkse mondiale BBP. Naast de voordelen van herstel en duurzaam beheer van land is het nadeel dat implementatie complex is vanwege de betrokkenheid van veel verschillende partijen. Het stimuleren van landherstelmaatregelen vraagt daarom om een integrale en samenhangende aanpak van governance en projectontwikkeling. Herstel en duurzaam beheer kan het verlies aan biodiversiteit beperken maar niet stoppen; daarvoor zijn aanvullende systeemveranderingen nodig. 5 juni is de lancering van de UN Decade on Ecosystem Restoration (2021-2030).
Dit PBL-onderzoek naar het mondiale potentieel van landrestauratie is uitgevoerd op verzoek van het VN-Verdrag ter Bestrijding van Woestijnvorming (UNCCD), dat is ingesteld om landdegradatie, woestijnvorming en droogte tegen te gaan. Het verdrag heeft betrekking op de verbetering van de levensomstandigheden van mensen in droge gebieden en het herstel van aangetaste gronden en bodems. Dit PBL-onderzoek is een centraal onderdeel van de UNCCD Global Land Outlook, 2e editie die begin 2022 verschijnt.