In een open brief van de Nederlandse IPCC-auteurs aan het Nederlandse Kabinet over het recente IPCC AR6 Synthese Rapport (2023) wordt een oproep gedaan voor ‘verregaande ingrepen’. “De aandacht voor klimaatverandering verandert merkbaar. Het gevoel van urgentie stijgt, allerlei maatschappelijke sectoren buigen zich over maatregelen en de noodzaak om in te grijpen vinden we terug in programma’s van vrijwel alle politieke partijen. Sinds het uitbrengen van de recente IPCC rapporten zien wij, Nederlandse auteurs van deze rapporten, dat de belangrijke boodschappen nog maar spaarzaam doorkomen bij publiek en overheid. Met deze open brief aan de leden van het demissionaire Nederlands kabinet willen wij op basis van de IPCC rapporten vijf inzichten naar voren brengen die op de Nederlandse context van toepassing zijn.”

“De feiten en inzichten spreken voor zich: klimaatverandering eist nu al slachtoffers, maar de naleving van het Klimaatakkoord van Parijs verloopt niet snel genoeg om de 1,5 graden-limiet binnen bereik te houden. Bovendien neemt de kloof tussen bevolkingsgroepen met een grote en een kleine bijdrage aan de broeikasgasemissies wereldwijd nog steeds toe. Ook de gevolgen van klimaatverandering, zoals schade en ellende door extreem weer, zijn nog steeds onevenredig verdeeld over regio’s en groepen. Ondanks het grote belang en de toenemende urgentie werden de afgelopen kabinetsperiodes gekenmerkt door een aarzelende houding ten aanzien van ingrijpende maatregelen die leiden tot de benodigde systeemverandering. Effectief klimaatbeleid maken is een ingewikkelde zaak: er zijn vele inzichten, belangen en doelen die moeten worden afgewogen. Maar één ding is zeker: het uitstellen van maatregelen vermindert het aantal beschikbare opties en brengt meer schade en hogere kosten met zich mee. En daar is niemand bij gebaat.

Afgelopen voorjaar publiceerde het IPCC het AR6 Syntheserapport, het sluitstuk van de zesde cyclus van het IPCC. Het Syntheserapport presenteert een veelomvattend overzicht van de stand van de wetenschap op het gebied van klimaatverandering en gaat onder meer in op de gevolgen en risico’s voor mens en natuur, realistische klimaatmitigatie- en -adaptatieopties en de factoren die grootschalige systeemveranderingen beperken of juist bevorderen. Uitgebreide wetenschappelijke klimaatkennis staat dus ter beschikking, over de volle breedte van beleidsterreinen. Deze kennis is in vele jaren opgebouwd en heeft alle wetenschappelijke toetsen doorstaan. Wetenschappers maken geen beleid, dat doet de politiek. Maar ze kunnen wel betrokken worden bij  de voorbereiding en afweging van verschillende beleidsopties en de uitvoering in de praktijk (adaptief) bijsturen. Het IPCC benadrukt dat extra maatregelen nodig zijn om de temperatuurstijging maximaal te beperken en de gevolgen die we nu al ondervinden niet nog veel erger te laten worden. De Wetenschappelijke Klimaatraad (WKR) is in het leven geroepen om de regering en parlement gevraagd en ongevraagd te adviseren over het te voeren klimaatbeleid. Binnenkort verschijnt het eerste gevraagde advies van de raad over het klimaatplan 2025-2035. Hierin zullen ook de wetenschappelijke inzichten van IPCC specifiek voor Nederlands beleid worden meegenomen. In deze brief brengen wij vijf belangrijke inzichten uit het recent verschenen IPCC Syntheserapport naar voren die voor Nederland relevant zijn.”

Bart van den Hurk
Aimée Slangen
Detlef van Vuuren
Gert-Jan Nabuurs
Heleen de Coninck
Kornelis Blok
Linda Steg
Maarten van Aalst
Marjolijn Haasnoot
Robbert Biesbroek
Roderik van de Wal
Sybren Drijfhout
Annemarie Teuns (redactie)

Lees de 5 inzichten in de brief.