Awa Niang vertelt op 11 mei aan de deelnemers van de conferentie hoe zij aan haar situatie ontsnapte, naar school ging en zo uiteindelijk een beter leven kreeg. Ze werkte vanaf haar vroegste jeugd. Ze zocht schelpen in de zee voor een cementmaker. Inmiddels is ze zelf actief in de strijd tegen kinderarbeid. In dat kader sprak ze in 2005 onder meer de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toe, waarbij ze in ging op haar ervaringen.
De conferentie vestigt opnieuw aandacht op de noodzaak om kinderarbeid aan te pakken en moet leiden tot concrete afspraken over het uitbannen van de ergste vormen van kinderarbeid in 2016. Het gaat bijvoorbeeld om de inzet van kinderen als soldaat, in de seksindustrie en in de mijnbouw
Naast overheden, werkgevers- en werknemersvertegenwoordigers zijn ook internationale organisaties zoals Unicef en Unesco en non-gouvernementele organisaties aanwezig op de conferentie.
Op dit moment zijn er nog steeds ruim 200 miljoen kinderen werkzaam, ongeveer evenveel meisjes als jongens. Meer dan de helft van die meisjes (53 miljoen) werken in de ergste vormen van kinderarbeid.
Nederland organiseerde eerder in 1997 en 2002 soortgelijke internationale conferenties over dit onderwerp. De eerste conferentie stond aan de basis van het in 1999 tot stand gekomen Verdrag 182 van de ILO over de ergste vormen van kinderarbeid.