Ruim zestig bedrijven en NGO’s zetten zich gezamenlijk in voor leefbare lonen en inkomens van werknemers binnen de distributieketen. Deze alliantie van bedrijven roept het Europees Parlement op ervoor te zorgen dat de leefbare lonen en inkomens als mensenrecht worden opgenomen in de definitieve Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDD) en dat er geen compromissen worden gesloten over hun voorwaarden. De gezamenlijke brief, die op initiatief van Fairphone tot stand is gekomen, is ondertekend door verschillende bedrijven als Unilever, Tony’s Chocolonely, L’Oréal en maatschappelijke initiatieven als UN Global Compact en Fairtrade.

Eerder dit jaar heeft de Europese Commissie haar voorstel voor de CSDD-richtlijn gepubliceerd om negatieve effecten op mensenrechten en het milieu in distributieketens centraal aan te pakken. De voorgestelde richtlijn wil variabele beloning van bestuurders koppelen aan de duurzaamheidsdoelstellingen van ondernemingen. Het Europees Parlement werkt nu verder aan de ontwikkeling van deze wetgeving. De alliantie van 60 bedrijven doen een beroep op de leden van het Europees Parlement en de lidstaten:

  • Om ervoor te zorgen dat leefbare lonen en inkomens worden opgenomen als een mensenrecht in de uiteindelijke richtlijn
  • Geen compromissen te sluiten over de voorwaarden van leefbaar loon en inkomen

Remco Kouwenhoven, Social Innovation Lead van Fairphone, stelt: “Leefbare lonen en inkomens zijn bedoeld om de werknemers in de productieketen en hun gezin een fatsoenlijk basislevensstandaard te bieden. Helaas is dit voor veel mensen niet vanzelfsprekend. Volgens statistieken van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) verdient bijna 1 op de 5 arbeiders wereldwijd te weinig om zichzelf en hun gezin uit extreme armoede te halen. Leefbare lonen en inkomens kunnen helpen de armoedespiraal te doorbreken, gezonde lokale economieën op te bouwen en gelijkheid in de samenleving aan te moedigen, terwijl de bedrijfsprestaties en de winstgevendheid worden verbeterd. Wij willen er niet alleen voor zorgen dat leefbare lonen en inkomens als mensenrecht worden opgenomen in de definitieve EU-richtlijn, maar ook dat de voorwaarden ervan worden beschermd. In de Duitse wetgeving (Lieferkettengesetz) werden bijvoorbeeld leefbare lonen geherdefinieerd als “wettelijke minimumlonen”, die vaak geen leefbare lonen zijn. Wij dringen er bij de EU op aan dat voorbeeld niet te volgen, maar te verwijzen naar de definities die door de GLWC en de LICOP worden gehanteerd.”