Het Afvalfonds Verpakkingen meldt over 2018 opnieuw een stijging van het percentage gerecyclede verpakkingen in 2018. In 2018 werd van de 3.120 kton op de markt gebrachte verpakkingen 2.478 kton gerecycled. Dit betekent een recyclepercentage van 79%. Hiermee presteert Nederland ruim boven de Nederlandse doelstelling van 70%. Ook laat Nederland hiermee de EU-doelstelling van 55% ver achter zich.

Recycling verpakkingen 2018 2017 2016 2015 2014 2013
Op de markt  gebrachte verpakkingen (in kton) 3.120 3.086 3.168 3.082 2.786 2.813
Gerecyclede verpakkigen (in kton) 2.478 2.406 2.367 2.211 1.965 1.909
Recycle-
percentage
79% 78% 75% 72% 71% 70%

“Met het hoge recyclepercentage leveren verpakkingen een belangrijke bijdrage in de ontwikkeling naar een circulaire economie. Nederland behoort tot de Europese koplopers en de Nederlandse consument verdient dus een compliment,” aldus Cees de Mol van Otterloo, directeur van het Afvalfonds Verpakkingen. De verpakkingsketens leveren een grote en actieve bijdrage aan het volledig circulair maken van de Nederlandse economie. De wettelijk vereiste recyclepercentages per materiaalsoort verschillen:

Recyclingresultaten verpakkingen 2018 per materiaalsoort:

Materiaalsoort Resultaat 2018 Resultaat 2017 NL doelstelling 2018 EU doelstelling 2018
glas 86% 85% 90% 60%
papier en karton 88% 87% 75% 60%
kunststof 52% 51% 48% 22,5%
metaal 95% 95% 85% 50%
hout 77% 73% 37% 15%
Totaal 79% 78% 70% 55%

Bedrijfsleven financiert recycling van verpakkingen

De inzameling en recycling van verpakkingen wordt gefinancierd door de bedrijven die verpakte producten in Nederland op de markt brengen. Zij doen dit door over hun verpakkingen een heffing (de afvalbeheersbijdrage

verpakkingen) te betalen aan het Afvalfonds Verpakkingen, die daaruit de gemaakte kosten voor inzameling en recycling vergoedt. De tarieven voor de afvalbeheersbijdrage zijn gebaseerd op de kosten die per materiaalsoort in de keten van inzameling, verwerking en vermarkting gemaakt worden.

Ook financiert het Afvalfonds Verpakkingen namens het verpakkend bedrijfsleven de kosten voor monitoring, preventie van zwerfafval (NederlandSchoon) en het Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (KIDV) dat bedrijven helpt hun verpakkingen te verduurzamen.

Gemeenten organiseren de inzameling

Gemeenten mogen zelf bepalen hoe ze de inzameling van het verpakkingsafval organiseren. Voor glas en papier is dat meestal met een (ondergrondse) container waar de consument zijn lege glazen verpakkingen en oud papier naartoe kan brengen. Voor het plastic verpakkingsafval is er meer variatie: Zo zijn er bijvoorbeeld gemeenten die kunststof verpakkingsafval aan huis ophalen in zakken of kliko’s of die containers plaatsen waar mensen zelf hun plastic verpakkingen naartoe kunnen brengen. Veel gemeenten combineren de inzameling van plastic verpakkingen met blik en drankenkartons (‘PMD’). Vervolgens zorgt de gemeente er voor dat het ingezamelde materiaal wordt gesorteerd en gerecycled. Ook zijn er gemeenten die kiezen voor nascheiding van kunststof verpakkingsafval. In dat geval hoeft de consument zijn plastic verpakkingen niet meer te scheiden. Inmiddels maakt de techniek het namelijk mogelijk om in nascheidingsinstallaties uit restafval bijvoorbeeld kunststof verpakkingen te scheiden.

Meer dan recycling

Een goede recyclebaarheid van verpakkingen speelt een grote rol. Bedrijven hebben hier steeds meer aandacht voor en zetten belangrijke stappen in de verduurzaming van hun verpakkingen. Om ze hierbij te helpen, biedt het KIDV concrete kennis en adviezen. Niet alleen recycling is van belang, ook preventie en verduurzaming van verpakkingen. Producenten en importeurs zijn hiervoor zelf verantwoordelijk en moeten voldoen aan de essentiële eisen. In deze wettelijke eisen staat hoe producenten al in de ontwerpfase hun verpakkingen kunnen verduurzamen. Bijvoorbeeld door het gewicht en/of volume te beperken en duurzame materialen te gebruiken. Het verpakkend bedrijfsleven werkt hier hard aan.

Verpakkingen die niet gerecycled worden, bijvoorbeeld verpakkingen die de consument weggooit in plaats van te scheiden, worden verbrand in ovens die energie terug leveren. Op deze manier wordt het huishoudelijk restafval ingezet voor energieterugwinning.