Boris van Westering stelde in een opiniebijdrage dat goede doelen zelf vaak niet zo duurzaam zijn (ND, 14 september). Hij heeft gelijk.

Maatschappelijke organisaties, en met name hulporganisaties, hebben met hun vaak wereldwijde operaties een aanzienlijke ecologische voetafdruk (footprint). Deels is dat onvermijdelijk omdat het draaiend houden van ziekenhuizen, het bevoorraden van projecten en het pompen van water niet gaat zonder uitstoot te veroorzaken. Ook moet je elkaar van tijd tot tijd zien en daarom moet er gereisd worden. Maar toch, er was ruimte voor verbetering vond ik, toen ik in 2014 als nieuwe directeur begon. Dit te meer omdat we als Save the Children Nederland betrokken zijn bij de Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen-sectorconvenanten voor financiële instellingen en bijvoorbeeld pensioenfondsen aanspreken om minder in milieubelastende activiteiten te investeren. Dan moeten we ook kritisch naar onszelf kijken.

Het begon klein, met afval scheiden en minder printen. Inmiddels zijn wij al jaren gecertificeerd volgens de Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen-prestatieladder, op niveau drie. Deze certificering is geregistreerd en verifieerbaar.

Minder reizen

Sinds 2017 bezuinigden wij ieder jaar tien procent op het reizen, om dat vervolgens om te zetten in een nieuw en ambitieus reisbeleid. Dat gaat uit van een CO2-budget in plaats van een budget in euro’s. Duurzaam reizen is daarbij belangrijker dan goedkoop reizen. Binnen een actieradius van achttien uur reizen we met de trein en we proberen zo veel mogelijk digitaal te vergaderen. Vliegen doen we alleen wanneer het strikt noodzakelijk is, bijvoorbeeld voor het periodiek toezicht houden op de voortgang van programma’s in bijvoorbeeld Burkina Faso. Daarvoor moet je ernaartoe. Maar dat doen we dus spaarzaam en binnen de mondiale organisatie van Save the Children is Nederland hierin leidend.

Ook internationaal moesten we verduurzamen. Veel van onze auto’s in de projecten waren gemiddeld vijftien jaar oud, daardoor onbetrouwbaar en vervuilend. Om deze sneller te kunnen vervangen door schonere heeft Save the Children Nederland een omvangrijke lening verstrekt aan de internationale koepel.

Van Westering heeft gelijk. Er moet een standaard voor ontwikkelingsorganisaties komen, bijvoorbeeld via het verplichten van de eerder genoemde MVO-prestatieladder, of door beleid voor maatschappelijk verantwoord ondernemen onderdeel te laten worden van het CBF-keurmerk voor Goede Doelen. Want de donateurs, maar vooral de kinderen mogen van ons verwachten dat we de hoogst denkbare normen op onszelf van toepassing verklaren, voordat we anderen de maat nemen.

Pim Kraan, directeur Save the Children Nederland

Dit opinie-artikel werd eerder gepubliceerd in het ND van 4 oktober 2023