Zij wijst op de inhoudelijke tekortkomingen van de huidige Nederlandse beleidsdiscussie over MVO, die wetgeving op voorhand afwijst, vrijwilligheid benadrukt, en ten onrechte vooral de nadruk legt op zogenaamde win-winmogelijkheden en de reputatieschade voor ondernemingen die zich niet verantwoord opstellen. Kolk betoogt dat het containerbegrip MVO niet alleen ondoorzichtig is en te prescriptief wordt gebruikt, maar uiteindelijk ook verdere voortgang in het nadenken over en het implementeren van daadwerkelijk maatschappelijk verantwoord ondernemen in de weg staat. Het is heel wel denkbaar dat MVO weer verdwijnt zodra ondernemingen hun reputatieproblemen enigszins onder controle hebben. Kolk pleit ervoor om een begin te maken met een alternatieve, geontegreerd bedrijfskundige benadering van duurzaam management. Daarin staat centraal hoe ondernemingen omgaan met moeilijke maatschappelijke en ethische kwesties, vaak internationaal van aard, waarbij tegenstrijdige belangen tegen elkaar moeten worden afgewogen. Het gaat daarbij om hoe ondernemingen dit managen en welke consequenties het heeft voor strategie, organisatie, managementprocessen en verslaglegging.