Wat te denken van een overheid die aangeeft in zijn bestekken voor concessieverlening voor openbaar vervoer in een regio dat zij ‘de laagste kosten’ als uitgangspunt neemt. Zo’n signaal slaat elke duurzaamheidsambitie van Connexxion, Arriva of Veolia plat. De boodschap van de opdrachtgever is: ik hoef geen roetfilter op de bus en extra beveiligingsinstrumenten zijn me gewoon te duur. Laat staan dat we over energiezuinige bussen willen praten.
Wat te denken ook van een gemeente die tegen zijn energiebedrijf zegt: energiebesparingsmaatregelen ok, maar we moeten wel het in de gemeentebudget begrote dividend realiseren. Zo’n signaal zal het management van het energiebedrijf niet buitensporig prikkelen tot meedenken over renovatieplannen in combinatie met energiebesparingsmaatregelen in oude wijken.
Overheden die duurzaam zeggen te zijn, maar hun vervoersbedrijven en energiebedrijven niet de ruimte geven voor duurzaam ondernemen, blijven zitten met een ‘fijn stof’-probleem op drukke verkeersaders en zullen nooit CO2neutraal worden (ook al is dat het officiele streven).
Kortom, overheden die de ruimte voor duurzaam ondernemen zo beperken, zijn geen haar beter dan de zogenaamde milieubewuste consumenten die staand voor de schappen bij de kruidenier toch kiezen voor de “kiloknallerkipaanbiedingvandeweek”
Duurzame Ondernemers moeten de ruimte krijgen om duurzaam te ondernemen. Duurzaamheid gaat over kwaliteit; dat mag wat kosten. De overheid kan als eerste daarvoor de ruimte bieden, maar doet dat veel te weinig.
Prof.dr. Gerard Keijzers, Center for Sustainability, Nyenrode Business Universiteit