Hummer op biodiesel
Hij heeft een heel snelle auto, een tweede huis op Bonaire, zijn kinderen douchen zo lang als ze willen en hebben computers en flatscreen-tv’s in hun huis, dat binnenkort alleen op zonne-energie draait. Duurzaamheid, weet Ruud Koornstra, staat voor veel mensen nog steeds gelijk aan ‘minder’, aan ‘zet de kachel laag en trek een trui aan’. Voor hem niet. “Duurzaamheid is voor mij handelen vanuit overvloed.” Want duurzaam ondernemen biedt oneindig veel kansen, voor een betere wereld én voor de ondernemer. Dat heeft hij de afgelopen jaren als geen ander ontdekt.
Koornstra (42) verdiende zijn eerste grote geld als tv-producent; samen met jeugdvriend Friedwart Barfod produceerde hij programma’s als Lingo en Villa Felderhof. Toen het bedrijf in 2000 werd verkocht, was hij in één klap multimiljonair. “Daar zat ik, 36 jaar, een heleboel geld op de bank, werkloos.” Het maakte hem geen vrolijker mens. Sterker: toen hij met zijn pas aangeschafte BMW – de duurste auto die hij kon vinden – de garage uit reed, voelde hij zich doodongelukkig. “Ik ben langs de A28 gestopt, heb mijn oude kompaan gebeld en gevraagd: wat gaan wij met de rest van ons leven doen?”
De vrienden keken om zich heen, constateerden dat het een zootje is in de wereld en besloten daar iets aan te veranderen. Samen met een derde vriend, Frans Otten, begonnen ze Tendris, een ‘initiëringsmaatschappij’ voor duurzame producten. “Ons idee was geld te verdienen door goed te zijn voor mens, natuur en milieu.” Tendris zette een ‘Willy Wortel-achtige werkplaats’ neer, waar een bevriende ingenieur revolutionaire apparaten ontwikkelde. Zoals een brandstofbespaarder waarmee een auto 30 procent zuiniger gaat rijden. De conservatieve industrie bleek er geen boodschap aan te hebben. “Toen realiseerden we ons dat we bij de eindgebruiker moesten zijn. Die zou wél de waarde inzien van dingen die duurzamer én goedkoper zijn.”
De doorbraak kwam met de liberalisering van de energiemarkt. “Wij zijn onder de naam Durion groene stroom gaan aanbieden voor minder geld dan grijze; voor het eerst in de geschiedenis werden consumenten beloond voor een duurzame aankoop.” Hoe dat kon? Onder meer doordat Durion geen miljoenen besteedde aan advertentiecampagnes en vanaf het begin efficiënt was opgezet. “We deden alles via telefonische verkoop, we hadden 1.200 man in callcenters. In twee weken konden we de hele provincie Zeeland bereiken.”
Het leverde in één jaar 200.000 klanten op. En toen de onderneming in 2005 werd verkocht aan een Engels energiebedrijf, stonden er opnieuw vele miljoenen euro’s op de bank. Geld dat werd geïnvesteerd in andere duurzame projecten. Nieuwe successen boekt Tendris inmiddels met de VisaGreencard – de creditcard die de CO2-uitstoot van aankopen compenseert – en de superzuinige Pharox-lamp. En er zijn meer plannen. “We hebben een technologie ontwikkeld waardoor je 50 procent meer energie uit een zonnepaneel kunt halen”, vertelt Koornstra. Dat moet leiden tot sexy producten als de Solar Speedboat en een hybride Hummer – op zonne-energie en biodiesel – die 1 op 50 rijdt. En zo kan Koornstra doorgaan. “Duurzaam ondernemen is een manier van kijken”, zegt hij. “Als je doorhebt hoe dat tot een betere wereld kan leiden, zie je steeds meer mogelijkheden.”
Ondernemer: Ferry Samuels
Bedrijf: Eco-Point
Producten: Biologisch afbreekbare reinigingsmiddelen
Aantal medewerkers: 40 in Nederland, 30 in andere landen
Omzet in 2006: 6 miljoen euro
Vanaf dag één succesvol
In 1991 was voor Ferry Samuels (46) de maat vol. Bij zijn werkgever, een reinigingsmiddelenfabrikant, deed de chemicus al een aantal jaren onderzoek naar natuurlijke grondstoffen. Hij had hoogwaardige alternatieven gevonden voor schadelijke stoffen die op dat moment nog breed werden toegepast. “Maar omdat de prijzen voor die grondstoffen iets hoger waren, wilde mijn werkgever er niet aan.”
Samuels kon er ‘ethisch niet mee verder’. Hij nam ontslag en begon, samen met zijn vriend Henk van Straaten, voor zichzelf. Eco-Point ging reinigingsmiddelen maken die biologisch afbreekbaar waren, waarvoor zoveel mogelijk hernieuwbare grondstoffen werden gebruikt en die veilig waren voor de mens. “Natuurlijk was het een risico”, vertelt de directeur-eigenaar van de huidige multinational. “Maar we hadden ontzettend veel vertrouwen in onze filosofie en producten. Daarbij was de combinatie van Henk en mij ideaal: ik had de inhoudelijke chemische kennis, Henk was een commercieel talent; die kon alles verkopen.”
Eco-Point was vanaf dag één succesvol. Het bedrijf had ook de tijdgeest mee. Het milieubewustzijn was in opkomst. “We hadden het gat in de ozonlaag, mensen maakten zich zorgen. Landen sloten convenanten om bepaalde stoffen te verbieden. En daar kwamen wij met een product als Biosol, een ontvetter gemaakt van olie uit sinaasappelschillen. Ons product had precies dezelfde ontvettende eigenschappen als andere, schadelijke middelen. Alleen was Biosol volledig afbreekbaar en veilig. En je had er ook nog eens minder van nodig. We werden binnengehaald als apostelen die het nieuwe geloof kwamen brengen.” Om te kunnen beginnen, leenden de ondernemers 40.000 gulden van een bevriende relatie. Een jaar later betaalden ze dat bedrag terug. Pas toen was een bank bereid hun een lening te verstrekken.
“Financieel was de start heel, heel moeilijk”, herinnert Samuels zich. “We betaalden onszelf minder dan het minimumloon.” Maar het ging snel beter. “Na een jaar zaten we op het minimum, na vier jaar hadden we weer de salarissen die we eerder bij onze bazen hadden verdiend.” Als Samuels het bedrijf nu verkoopt, hoeft hij naar eigen zeggen nooit meer te werken. Na vier jaar begon Eco-Point een eigen organisatie in België en Engeland, kort daarna volgde Duitsland. “In de hele wereld wordt schoongemaakt”, onderbouwt Samuels nuchter. Verder heeft het bedrijf inmiddels agentschappen in het Midden-Oosten, Scandinavië, Italië, Frankrijk en Korea. Landen als Polen en Roemenië moeten daar de komende jaren bij komen.
Eco-Point heeft in Nederland tal van grote klanten. Zoals het Rot-terdamse vervoerbedrijf RET, dat onder meer schoonmaakmiddel afneemt om graffiti van metro’s te verwijderen. Maar ook KLM, de NS en Corus zijn klant. Samuels ziet de toekomst zonnig in. “2007 wordt weer een topjaar”, voorspelt hij. Is zijn persoonlijke levensstijl door het succes van Eco-Point eigenlijk veranderd? “Als jongen droomde ik er altijd van een Porsche te bezitten. Die droom heb ik kunnen verwezenlijken”, zegt de ondernemer voorzichtig. Daarnaast heeft Samuels een huis op Bali, waar hij een paar keer per jaar – klimaatneutraal – naartoe vliegt. “Want de p’s van people en planet zijn belangrijk voor mij, maar die van profit en ook die van pleasure verlies ik nooit uit het oog.”
Bron : Ondernemen!